have و has در زبان انگلیسی

دو فعل have و has در زبان انگلیسی و در گرامر آن نقش مهمی را ایفا می کنند و کاربرد زیادی دارند. این افعال در معانی مختلفی از جمله صاحب چیزی بودن، تجربه داشتن، مصرف کردن، داشتن و دریافت کردن بکار میروند. علاوه بر این می توانند بعنوان فعل کمکی نیز کاربرد داشته باشند.

تفاوت که بین دو فعل به این صورت است که has یک فعل مفرد (singular) است و برای سوم شخص کاربرد دارد و بعد از سه فاعل (he/she/it) بکار میرود و have حالت جمع فعل است و برای سایر فاعل ها کاربرد دارد. به این صورت که کلمه have را برای I, you, we, و they استفاده می شود. (یعنی اول شخص مفرد-من-، دوم شخص مفرد-تو-، و حالت های جمع-ما، شما، ایشان) بطور کلی میتوانیم بگوییم که have بیشتر از has کاربرد دارد، چراکه have برای حالت مفرد اول شخص و دوم شخص کاربرد دارد. به مثالهای زبر دقت کنید:

Do you have any money?

آیا هیچ پولی داری؟

We have a new shoes in our collection.

کفشهای جدیدی در کالکشنمون داریم.

I have a great deal for you.

یک پیشنهاد عالی برات دارم

دقت کنید که در حالت مفرد اول و دوم شخص (I و You) از have استفاده می کنیم. اما وقتی سوم شخص مفرد استفاده می شود. یعنی برای He, She, It و یا وقتی اسم یک نفر را می آوریم از has استفاده میکنیم.

  مثال:

He has a great idea.
She has a new dress that we can borrow.
The new iPhone is great; it has a bigger screen.

حالت های مخفف و منفی have و has

حالت های مخفف مثبت

I have = I’ve
You have = You’ve
We have = We’ve
They have = They’ve
He has = He’s
She has = She’s
It has = It’s

حالت های مخفف منفی

Has not = Hasn’t
Have not = Haven’t
Had not = Hadn’t

همانطور که در ابتدای آموزش نیز اشاره کردیم، دو کلمه have و has در زبان انگلیسی علاوه بر اینکه بعنوان فعل به معنای “داشتن” کاربرد دارند، در زمان های گرامری بعنوان فعل کمکی، جزئی از ساختار گرامری هستند. برای گرامر ماضی بعید از گذشته فعل که “had” هست استفاده میکنیم که هم برای سوک شخص و هم برای اول شخص و دوم شخص تنها به همین شکل مورد استفاده قرار میگیرد.

نکته: برای everyone و everybody هم از Has استفاده می کنیم چون حالت مفرد است.